تربیت کودک
بسیاری از مادران ایرانی، دخترانشان را برای خانه‌داری تربیت می‌کنند؛ نه برای یار و همسر شدن!
بعضی مادران غافلند از اینکه مرد، اول همدل و همسر می‌خواهد نه آشپز و نظافتچی!!!
غذا را می‌شود از بیرون خرید و تمام کار نظافت منزل را با کمک گرفتن از کسی انجام داد. ولی دلدار شدن فقط کار همسر است و بس…
یا پدران، پسرانشان را طوری بزرگ می‌کنند که ماشین و خانه دارد، طلا می‌خرد؛ ولی همدم زنش نیست، شانه‌ای برای گریه کردن نیست؛ مردی برای زندگی مشترک نیست؛ مسئولیت‌پذیر نیست…!
وقتی همسر شدیم؛ باید همسری کنیم. فرقی نمی‌کند، چه زن و چه مرد، در همه زمینه‌ها؛ گفتگو، برنامه‌ریزی، کار منزل، بیرون رفتن، خرید، مهمانی دادن یا مهمانی رفتن و… همه چیز با همکاری و مشورت یکدیگر.
زن و شوهر مکمل هم هستند. هر دو حق زندگی دارند و هر دو باید از زندگی مشترکشان بهره ببرند. این منافاتی با شخصیت زن و مرد ندارد؛ نه مرد سالاریست؛ نه زن ذلیلی. این معنای درست زندگی مشترک است که باید به فرزندان خود بیاموزیم…
