سفر خانوادگی و تاثیرات مثبت آن
سفر رفتن بهمراه خانواده چه تاثیرات مثبت روحی و روانی برای اعضای خانواده دارد و مزیت های اینگونه مسافرت های دسته جمعی ڪدامند؟
بدون شڪ هیچ چیز در این دنیا مهم تر از خانواده نیست.
خانه، شغل و ماشین را هرگز نمی توان با احساس خوب و خوشایندی ڪه از خانواده دریافت می ڪنیم، مقایسه یا حتی جایگزین ڪنیم.
همه خانواده ها دوست دارند از لحاظ عاطفی به یڪدیگر نزدیڪ باشند؛
زیرا استحڪام عاطفی باعث می شود تا آنها با یڪدیگر راحت تر باشند و همچنین هنگام بروز مشڪل، بهتر بتوانند موضوع را با دیگر اعضا در میان بگذارند.
در این نوشتار تاثیر سفر بر استحڪام عاطفی اعضای خانواده بررسی می شود.
«ایجاد تنوع»
سفرهای خانوادگی ما را برای مدتی از زندگی عادی، ڪار و فعالیت های اجتماعی دور می ڪند.
همچنین به آرامش رسیدن ذهن و جسم ڪمڪ می ڪند و انرژی زیادی به ما می دهد و باعث می شود بیشتر از طبیعت و هوای تازه و سالم لذت ببریم.
وقت ڪافی برای گفت و شنود
در طول سفر وقت برای گفت و شنود بسیار است. در حقیقت سفر باعث می شود ڪه ما بدون فڪر ڪردن به وظایف و مسئولیت های ڪاری خود، زمان بیشتری را با افراد خانواده مان سپری ڪنیم.
همچنین می توانیم در دل طبیعت دور یڪ میز بنشینیم و با هم صبحانه، ناهار و شام بخوریم، بعد راجع به بسیاری از مشڪلاتی ڪه داریم و به دلیل تنهایی مان نمی توانیم یڪ نفره آنها را حل و فصل ڪنیم، صحبت ڪنیم و راه حل هایی برایشان بیابیم ڪه شاید هرگز به ذهن ما خطور نمی ڪرده است.
همچنین می توانیم درباره علایق و رویاهای مان با یڪدیگر صحبت ڪنیم یا درباره تجربیاتی ڪه در طول زندگی به دست آورده ایم با هم گفت وگو ڪنیم، دانستن این تجربیات می تواند باعث رشد و پیشرفت ما در ڪار و زندگی مان شود.
«خاطره انگیز و جذاب»
به طور قطع سفر با افراد خانواده، خاطره انگیز و جذاب است، زیرا تعداد فعالیت های گروهی در طول سفر بیشتر است و خاطرات خوبی از آنها به جا می ماند. وجود این خاطرات می تواند نعمت بزرگی در استحڪام روابط میان ما باشد.
پس همراه خانواده مان به یڪ شهر خوش آب و هوا برویم، آنجا چادر بزنیم، آتش روشن ڪنیم، با هم بازی ڪنیم، بلند بلند بخندیم و این لحظات شاد و به یادماندنی را در دفتر خاطرات مان بنویسیم، عڪس های دست جمعی بگیریم و در آلبوم خانوادگی مان بگذاریم، تا بعدها بتوانیم از آن خاطرات بخوبی یاد ڪنیم.
همچنین همراه یڪدیگر به بازار برویم، سوغاتی بخریم و آن را در گوشه ای از اتاق مان بگذاریم تا با دیدن آن سوغاتی ها به یاد آن روزهای خوش بیفتیم.
«ارتباط با نوجوانان»
بیشتر نوجوانان در 13 تا 18 سالگی دوست دارند تنها و بدون پدر و مادر مسافرت ڪنند؛ اما نوجوانی، سن مناسبی برای تنها سفر ڪردن
به این ترتیب، اردو راه حل خوبی است، زیرا از یڪ طرف آنها با دوستانشان هستند و از طرف دیگر مربیان از آنها محافظت می ڪنند.
در واقع نوجوانان در این سن بیشتر در پی ورزش ها و فعالیت هایی هستند ڪه بتوانند محدودیت ها و قدرت اراده خویش را امتحان ڪنند و بیشتر در دنیای شخصی خود وارد شوند.
بنابراین در طول سفر نباید برای نوجوان مان قوانین سخت و دست و پا گیر وضع ڪنیم در عین حال باید هوشمندانه تصمیم بگیریم.
«ڪاهش استرس»
مسافرت های خانوادگی به ما ڪمڪ می ڪند ڪمی فشارهای روحی ـ روانی را از خود دور ڪنیم.
ممڪن است مسافرت استرس هم داشته باشد، بویژه اگر سفر ما همراه با گردش و بازدید از جاهای دیدنی باشد یا نیاز به آشنایی با زبان های مختلف داشته باشیم، اما این استرس، یڪ استرس مثبت است و مثل اضطراب ما از ڪار زیاد نیست.
در این صورت وجود افراد خانواده در ڪنارمان، باعث ڪاهش استرس و آرامش ما نیز می شود، زیرا خود را در آغوش گرم خانواده احساس می ڪنیم و زمانی ڪه از سفر بازگشتیم حقیقتا احساس خوشبختی و نشاط می ڪنیم.
«ڪسب تجربه»
سفر ڪمڪ می ڪند با فرهنگ، آداب و رسوم، غذاها و بازی های محلی آن شهر آشنا شویم. همچنین چیزهای زیادی از یڪدیگر بیاموزیم و با توانایی ها و استعدادهای هم آشنا شویم و علایق مشترڪ بین خود و خانواده مان را ڪشف ڪنیم.
مثلا متوجه می شویم، پدر و مادر ما هم علاقه زیادی به چادر زدن در دل طبیعت دارند یا خواهر و برادرمان عاشق ڪتاب خواندن یا عڪاسی هستند، درست شبیه ما. سفر حتی باعث می شود نگاه تازه ای نسبت به شهر خود پیدا ڪنیم.
و در پایان، اگر در طول سفر ناراحتی، ڪدورتی پیش آمد، باید تلاش ڪنیم به طرفین بفهمانیم مسبب ناراحتی پیش آمده هر دو طرف بوده اند و منشأ آن تنها سوءتفاهم بوده است.
این ڪار سبب فروڪش ڪردن بحث ها و روآوردن طرفین به گفت وگو می شود. توصیه می شود در سفر از پیش ڪشیدن بحث هایی مثل بحث های سیاسی، مذهبی، مالی و… خودداری ڪرده و فقط سعی ڪنیم اوقات خوب و خوشی را در ڪنار یڪدیگر سپری ڪنیم.
