#توصیه_های_فصل_سرما
? بهترین خوراکیهای ضد گلو درد :
?لیمو
?عسل
?پوره سیب زمینی
?چای بابونه
?بهترین خوراکیهای ضدسرفه :
?چای نعنا
?مرکبات
?زنجبیل
?فلفل و غذاهای تند
?بهترین خوراکیهای ضد سرماخوردگی :
?کیوی
?ماهی
?موز
?چای
?بهترین ضد تب :
?ماست و شیر
?میوه ها
?سوپ
?آب
⭕️ #بوسیدن_کودک چه فایده ای دارد؟
بوسیدن فرزند پرخاشگری او را کاهش میدهد!
بوسیدن فرزند انرژی های اضافی او را تخلیه میکند!
بوسیدن فرزند باعث میشود رابطه عاطفی و روانی بین فرزند و والدین تقویت شود!
بوسیدن فرزند باعث میشود که کودک در کنار والدین احساس امنیت بیشتری بکند!
بوسیدن فرزند اشتهای روانی و غذایی او را افزایش میدهد!
بوسیدن فرزند یک نوع تن آرامی را برای او فراهم میکند!
هنگام بوسیدن فرزند میتوان سفارش های لازم تربیتی و آموزشی را به او گوشزد کرد (در این موقعیت همکاری کودک بالاست).
نکته آخر:
بچه هایتان را خیلی ببوسید مخصوص‍‍اً دست های انها را
دست هایشان را روی گونه تان بگذارید
چون دست ، مغز دوم و یک عضو کلیدی و بسیار مهم است!
???
?
?جايگاه امام حسين عليه السلام در قرآن
مسلمانان در بيان هيچ موضوعى مانند فضايل اهل بيت عليهم السّلام و مقام برجستۀ علمى و معنوى آنان و برخوردارى آنها از مجموعه كمالاتى كه خدا اراده فرموده بشريّت بدان‌ها آراسته گردد، تا اين پايه همسو و هماهنگ نبوده‌اند. اين يكدلى و اتفاق نظر، به بخشى از اصول و مبانى از جمله بيان صريح قرآن در مورد جايگاه ويژۀ اهل بيت عليهم السّلام برمى‌گردد.
قرآن كريم، به صراحت اهل بيت را از هرگونه پليدى پيراسته دانسته و آنان را همان نزديكان نبىّ اكرم صلّى اللّه عليه و آله معرفى كرده كه دوستى و محبتشان پاداش رسالتى است كه خداى متعال به بشريت ارزانى داشته است. آنان نيك خصالانى‌اند كه خالصانه از خدا فرمان بردند و از عذابش هراسيدند و به ترس و بيم خدا در دل، آراسته گشتند و خداوند نيز بهشت جاودان و رهايى از عذاب خويش را برايشان ضمانت فرمود.
آیه مباهله
امام حسين عليه السّلام بى‌ترديد از اهل بيتى به شمار مى‌آيد كه از پليدى پيراسته‌اند. آن بزرگوار به صريح آيۀ مباهله كه در ماجراى مباهلۀ رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله با مسيحيان نجران نازل گرديد، فرزند رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله تلقّى مى‌شود و قرآن كريم ياد اين حادثۀ تاريخى را با پيام‌هاى ژرفى كه در آن وجود داشت، جاودانه ساخت و فرمود:
فَمَنْ حَاجَّكَ فِيهِ مِنْ بَعْدِ مٰا جٰاءَكَ مِنَ اَلْعِلْمِ فَقُلْ تَعٰالَوْا نَدْعُ أَبْنٰاءَنٰا وَ أَبْنٰاءَكُمْ وَ نِسٰاءَنٰا وَ نِسٰاءَكُمْ وَ أَنْفُسَنٰا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اَللّٰهِ عَلَى اَلْكٰاذِبِين.
هرگاه پس از علم و دانشى كه به تو رسيده باز هم كسانى با تو به ستيز برخيزند به آنها بگو: بياييد هريك از ما و شما فرزندان و زنان و خودمان را فرا خوانده و سپس يكديگررا نفرين نموده و لعنت خدا را نثار دروغگويان سازيم.
ناقلان حديث به طرق گوناگون روايت كرده‌اند كه اين آيۀ شريف در شأن اهل بيت عليهم السّلام يعنى رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله على، فاطمه، حسن و حسين عليهم السّلام نازل گشته و منظور از كلمۀ «أبناء» در اين آيه بى‌ترديد وجود مقدس امام حسن و امام حسين عليهما السّلام است. رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله در اين رخداد تاريخى تصريح فرموده جمعى كه همراه با آنان، براى مباهله آمده بود برترين انسان‌هاى روى زمين و گرامى‌ترين آنها در پيشگاه خدايند. به همين دليل پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله به اتفاق آنان مباهله انجام داد و كشيش نجران نيز به اين واقعيّت اذعان نموده و گفت: «من امروز، با چهره هايى روبرو هستم كه اگر از خدا درخواست كنند كوهى را از جا بركند، اين كار را عملى خواهد ساخت» (2) اين ماجرا نيز همانند آيۀ شريف ياد شده بر مقام والا و جايگاه بلند و برترى اهل بيت دلالت دارد و در پيشگاه خدا و رسول او محبوب‌ترين آفريدگان به شمار مى‌آيند و هيچ‌يك از جهانيان در فضيلت به پايۀ آنان نمى‌رسند.
آیه تطهیر و آیه مودت
قرآن كريم در مورد عصمت هيچ‌يك از مسلمانان جز پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله به صراحت سخن نگفته، مگر اهل بيت كه خداوند اراده فرموده آنان را از هرگونه پليدى پيراسته گرداند .
إِنَّما يُريدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَکُمْ تَطْهيراً(احزاب33)
خداوند می خواهد از شما اهل بیت هر گونه پلیدی را بزداید و شما را به همه ابعاد پاکی, پاکیزه گرداند.
اگر مسلمانان در مورد داخل بودن همسران پيامبر در معنا و مفهوم آيۀ شريف، به اختلاف پرداخته‌اند، ولى در اين‌كه امام على و حضرت زهرا و امام حسن و امام حسين عليهم السّلام در مقصود اين آيۀ مبارك داخل‌اند، هيچ‌گاه اختلافى نداشته‌اند .
از اين‌جا مى‌توانيم به راز نهانى كه در دوستى و محبّت اهل بيت عليه السّلام و پايبندى به خط و مشى آنان وجود دارد پى ببريم و به گفتۀ صريح قرآن عزيز، دوستى و محبّت آنها را بر ديگران ترجيح دهيم (5) زيرا عصمت اهل بيت عليهم السّلام به هنگام وجود جريان‌هاى گوناگون و خواسته‌هاى مختلف، بهترين دليل بر اين است كه نجات و رهايى، در پيروى از اين گرانمايگان است. بنابراين، افرادى را كه خداوند از پليدى، پيراسته و در رساندن مردم به ساحل نجات راهنماى آنانند، پيروانشان نيز از غرق شدن و هلاكت، رهايى خواهند يافت.
ابن عباس از نبىّ اكرم صلّى اللّه عليه و آله روايت كرده وقتى آيۀ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبىٰ (دوستى در حق نزديكان) نازل شد، برخى مسلمانان مقصود آيۀ شريف را از نزديكانى كه اطاعتشان بر مسلمانان واجب گشته از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله جويا شدند حضرت در پاسخ فرمود: منظور آيه از نزديكان، على، فاطمه و فرزندان آنان است.
???
??
?
امام حسین (ع): مرد شامی
شخصی از اهل شام به قصد حج یا مقصد دیگر به مدینه آمد. چشمش افتاد به مردی كه در كناری نشسته بود. توجهش جلب شد. پرسید: این مرد كیست؟ گفته شد:«حسین بن علی بن ابی طالب است».سوابق تبلیغاتی عجیبی [1]كه در روحش رسوخ كرده بود موجب شد كه دیگ خشمش به جوش آید و قربة الی اللّه آنچه می تواند سبّ ودشنام نثار حسین بن علی بنماید. همینكه هرچه خواست گفت و عقده ی دل خود را گشود، امام حسین بدون آنكه خشم بگیرد و اظهار ناراحتی كند، نگاهی پر از مهر و عطوفت به او كرد و پس از آنكه چند آیه از قرآن مبنی بر حسن خلق و عفو و اغماض قرائت كرد به او فرمود: «ما برای هر نوع خدمت و كمك به تو آماده ایم».آنگاه از او پرسید:«آیا از اهل شامی؟» جواب داد: آری. فرمود: «من با این خلق و خوی سابقه دارم و سرچشمه ی آن را می دانم».
پس از آن فرمود: «تو در شهر ما غریبی، اگر احتیاجی داری حاضریم به تو كمك دهیم، حاضریم در خانه ی خود از تو پذیرایی كنیم، حاضریم تو را بپوشانیم، حاضریم به تو پول بدهیم».
مرد شامی كه منتظر بود با عكس العمل شدیدی برخورد كند و هرگز گمان نمی كرد با یك همچو گذشت و اغماضی روبرو شود، چنان منقلب شد كه گفت:«آرزو داشتم در آن وقت زمین شكافته می شد و من به زمین فرو می رفتم و اینچنین نشناخته و نسنجیده گستاخی نمی كردم. تا آن ساعت برای من در همه ی روی زمین كسی از حسین و پدرش مبغوضتر نبود، و از آن ساعت برعكس، كسی نزد من از او و پدرش محبوبتر نیست».[2]
[1] . شام در زمان خلافت عمر فتح شد. اول كسی كه امارت و حكومت شام را در اسلام به او دادند یزیدبن ابی سفیان بود. یزید دو سال حكومت كرد و مرد. بعد از او حكومت این استان پرنعمت به برادر یزید، معاویة بن ابی سفیان واگذار شد. معاویه بیست سال تمام در آنجا با كمال نفوذ و اقتدار حكومت كرد. حتی در زمان عمر كه زود به زود حكام عزل و نصب می شدند و به كسی اجازه داده نمی شد كه چند سال حكومت یك نقطه را در دست داشته باشد و جای خود را گرم كند، معاویه در مقر حكومت خویش ثابت ماند و كسی مزاحمش نشد. به قدری جای خود را محكم كرد كه بعدها به خیال خلافت افتاد. پس از بیست سال حكومت- بعد از صحنه های خونینی كه به وجود آورد- به آرزوی خود رسید و بیست سال دیگر به عنوان خلیفه ی مسلمین بر شام و سایر قسمتهای قلمرو كشور وسیع اسلامی آن روز حكومت كرد.به این جهات، مردم شام از اولین روزی كه چشم به جهان اسلامی گشودند، در زیر دست امویان بزرگ شدند، و همچنانكه می دانیم امویها از قدیم با هاشمیان خصومت داشتند. در دوران اسلام و با ظهور اسلام خصومت امویان با هاشمیان شدیدتر و قویتر شد و در آل علی تمركز پیدا كرد. بنابراین مردم شام از اول كه نام اسلام را شنیدند و به دل سپردند، دشمنی آل علی را نیز به دل سپردند و روی تبلیغات سوء امویها دشمنی آل علی را از اركان دین می شمردند. این بود كه این خلق و خوی از آنها معروف بود.
[2] . نفثة المصدور محدث قمی، صفحه ی 4.
? داستان راستان،شهید مطهری،جلد اول
???
??
?
جايگاه حسين عليه السلام از نگاه خاتم پيامبران
پيامبر عظيم الشأن اسلام از نوادگانش حسن و حسين به اوصافى ياد كرده كه حاكى از مقام و منزلت والاى آنان نزد اوست، از جمله آن‌دو امام همام:
١. گل‌هاى بوستان نبىّ اكرم در دنيا و گل‌هاى خوشبوی میان اين امّتند(1)
٢. امام حسن و امام حسين، برترين انسان‌هاى روى زمين‌اند(2)
٣. آن‌دو، سالار جوانان بهشتى‌اند(3)
۴. آنها دست به قيام بزنند يا نزنند، امام و پيشوا به شمار مى‌آيند(4)
۵. آن‌دو بزرگوار، از عترت و اهل بيت پيامبرند كه تا قيامت از قرآن جدايى ندارند و امّتى كه بدانان تمسّك جويد، هرگز به گمراهى دچار نگردد(5)
۶. اين دو امام در زمرۀ اهل بيتى‌اند كه براى كشتى شكستگان خود، نجات از غرق شدن را ضمانت مى‌كنند (6)
٧. آن‌دو، از جمله افرادى‌اند كه جدّ بزرگوارشان در حق آنان فرمود:ستارگان، موجب امن‌وامان زمينيان از غرق شدن و هلاكت و اهل بيت من سبب مصونيّت ساكنان زمين از اختلافند»(7)
٨. جمعى از ياران رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله نقل كرده‌اند كه از آن حضرت شنيده‌اند دربارۀ امام حسن و امام حسين عليهما السّلام فرمود: خدايا! تو به خوبى از علاقۀ من به آن‌دو آگاهى، بنابراين آنان و دوستدارشان را مورد محبّت خويش قرار داده.(8)
1) . صحيح بخارى ٢/١٨٨، سنن ترمذى ۵٣٩.
2) . عيون أخبار الرّضا ١/۶٧.
3) . سنن ابن ماجه ١/۵۶، ترمذى ۵٣٩.
4) . مناقب ابن شهرآشوب ٣/١۶٣ به نقل از مسند احمد و جامع ترمذى و سنن ابن ماجه و ديگران.
5) . جامع ترمذى ۵۴١، مستدرك حاكم ٣/١٠٩.
6) . حلية الأولياء ۴/٣٠۶.
7) . مستدرك حاكم ٣/١۴٩.
8) . خصائص نسايى/٢۶.
?یشوایان هدایت, حکیم، منذر,مترجم:عباس جلالی، جلد:۵
