اخلاق روزمره پیامبر صلی الله علیه و اله:
رسول خدا با هر کس رو به رو می شد، سلام می داد، هم به کوچک، هم بزرگ.
هیچ گاه پای خود را پیش کسی دراز نمی کرد.
هنگام نگاه، به صورت کسی خیره نمی شد.
با چشم ابرو به کسی اشاره نمی کرد.
هنگام نشستن، تکیه نمی داد.
وقتی با مردم دست می داد و مصافحه می کرد، هیچ گاه دست خود را عقب نمی کشید، تا طرف مقابل دست خود را بکشد.
هیچ خوراکی را مذمّت نمی کرد.
به هیچ کس دشنام و ناسزا نمی گفت و سخن ناراحت کننده ای بر زبان نمی آورد و بدی را با بدی پاسخ نمی گفت.
زیرانداز خود را به عنوان اکرام زیر پای کسی که خدمتش می رسید پهن می کرد.
از روز بعثت تا دم مرگ، هرگز در حال تکیه دادن غذا نخورد.
هدیه افراد را (هر چند اندک و ناچیز) قبول می کرد.
بیشتر اوقات، رو به قبله می نشست.
زانو هایش را پیش اشخاص، باز نمی کرد و بیرون نمی آورد.
بر تند خویی غریبه ها در سؤال و درخواست و سخن صبر می کرد.
هیچ کس را ملامت و سر زنش نمی کرد و در پی کشف اسرار دیگران نبود.
خنده هایش تبسم بود و هرگز قهقهه سر نمی داد.
بسیار شرمگین و با حیا بود.
سخن کسی را قطع نمی کرد.
از جلوی خودش غذا می خورد.
کار افراد را به هر شکلی راه می انداخت و…