مشاور نجمیه

​?❤️???❤️???❤️

❤️?❤️

??       @bastar_khab

❤️
#احکام_نگاه_نامحرم
#سوال

حدود اسلام در نگاه کردن به نامحرم چیست؟ لطفآ کامل پاسخ دهید.؟

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#پاسخ 

نگاه کردن مرد به بدن زن نامحرم چه با قصد لذّت و چه بدون آن حرام است. و نگاه کردن به صورت و دستها اگر به قصد لذّت باشد حرام است، ولى اگر بدون قصد لذت باشد مانعى ندارد و نیز نگاه کردن زن به بدن مرد نامحرم (چه با قصد لذت و چه بدون قصد لذت) حرام مى‏باشد[1] و نگاه کردن به صورت و دستها اگر به قصد لذّت باشد حرام است، ولى اگر بدون قصد لذت باشد مانعى ندارد[2] و نگاه کردن به صورت و بدن و موى دختر نابالغ اگر به قصد لذّت نباشد و بواسطه نگاه کردن هم انسان نترسد که به حرام بیفتد اشکال ندارد، ولى بنا بر احتیاط باید جاهایى را که مثل ران و شکم معمولًا مى‏پوشاند نگاه نکند.[3]
✍حضرت آیت الله العظمی خامنه ای در پاسخ به این سؤال که : نظر کردن به صورت و دستهای زن نامحرم چه صورت دارد و آیا پوشاندن پاها در برابر نامحرم لازم است؟، فرمودند: در فرض سؤال اگر نظر همراه با ریبه و لذت باشد و یا صورت و دستها دارای آرایش و زینت باشد جایز نیست. پوشاندن پا در برابر نامحرم لازم است.[4]
?و در مورد زنان غیر مسلمان فرموده اند:
” اگر انسان بدون قصد لذّت به صورت و دستهاى زنهاى اهل کتاب مثل زنهاى یهود و نصارا نگاه کند در صورتى که نترسد که به حرام بیفتد اشکال ندارد."[5]
?و همچنین در پاسخ به این سؤال که نگاه کردن به اعضایی که زنان غیر مسلمانان معمولاً آن را نمی پوشانند (غیر از دست و صورت) مثل موها و … چه حکمی دارد؟، فرموده اند:  نگاه کردن در صورتی که بدون ریبه و مفسده باشد، اشکال ندارد.‏ [6]

 
? منابع

 [1]توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏2، ص: 485، مسأله 2433.

[2] امام خمینی، تحریر الوسیله، ج2، ص243

 [3]توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏2، ص: 485، مسأله 2433.

[4] مسایل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، سید محسن محمودی، ج3 ص111.

[5] توضیح المسائل (المحشى للإمام الخمینی)، ج‏2، مسأله 2434.

[6] استفتاء از دفتر معظم له؛ همچنین نک: رساله دانشجویی، سید مجتبی حسینی، پرسش 291.

✅ همنشين حضرت داود

بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

حضرت داود عليه السلام عرض كرد:

پروردگارا! همنشين ام را در بهشت به من معرفي كن و نشان بده كسي را كه مانند من از زندگي بهشتي بهره مند خواهد شد؟

خداوند فرمود:

همنشين تو در بهشت متّي پدر حضرت يونس است. داود اجازه خواست به ديدار متي برود خداوند هم اجازه داد. داود با فرزندش سليمان به محل زندگي او آمدند. خانه اي را ديدند كه از برگ خرما ساخته شده.

پرسيدند: متي كجاست؟

در پاسخ گفتند: در بازار است.

هر دو به بازار آمدند و از محل متي پرسيدند.

در جواب گفتند:

او در بازار هيزم فروشان است. در بازار هيزم فروشان نيز سراغ او را گرفتند.

عده اي گفتند.

ما هم در انتظار او هستيم.

داود و سليمان به انتظار ديدار او نشستند. ناگاه متي، در حالي كه پشته اي از هيزم بر سر گذاشته بود آمد.

مردم به احترام او برخواستند و پشته را از سر او گرفته، بر زمين نهادند. متي پس از حمد خدا هيزم را در معرض فروش گذاشت و گفت:

چه كسي جنس حلالي را با پول حلال مي خرد؟

يكي از حاضران هيزم را خريد. در اين وقت داود و سليمان به او سلام دادند. متي آنها را به منزل خود دعوت نمود و با پول هيزم مقداري گندم خريد و به منزل آورد و آن را با آسياب آرد كرد و خمير نمود و آتش افروخت، مشغول پختن نان شد.

در آن حال با داود و سليمان به گفتگو پرداخت تا نان پخته شد. مقداري نان در ظرف چوبي گذاشت و بر آن كمي نمك پاشيد و ظرفي پر از آب هم در كنارش نهاد، آورد و به دو زانو نشست و مشغول خوردن شدند.

متي لقمه اي برداشت، خواست در دهان بگذارد، گفت: بسم الله و خواست ببلعد گفت: الحمدلله و اين عمل را در لقمه دوم و سوم و… نيز انجام داد. آنگاه كمي از آب با نام خدا ميل كرد. هنگامي كه خواست آب را بر زمين بگذارد خدا را ستود، سپس چنين گفت:

الهي! چه كسي را مانند من نعمت بخشيدي و درباره اش احسان نمودي؟ چشم بينا و گوش شنوا و تن سالم به من عنايت كردي و نيرو دادي تا توانستم به نزد درختي كه آن را نه، كاشته ام و نه، در حفظ آن كوشش نموده ام، بروم و آن را وسيله روزي من قرار دادي و كسي را فرستادي كه آن را از من خريد و با پول آن گندمي خريدم كه آن نان پخته و با ميل و رغبت آن را خوردم تا در عبادت و اطاعت تو نيرومند باشم، خدايا تو را سپاسگزارم.

پس از آن متي گريست. در اين موقع داود به فرزندش سليمان فرمود:

فرزندم! بلند شو برويم، من هرگز بنده اي را مانند اين شخص نديده بودم كه

به پروردگار سپاسگزارتر و حق شناس تر باشد.

?بحارالانوار،ج14،ص402

علي عليه السلام در زمان خلافت خود كار رسيدگي به شكايات را شخصا به عهده مي گرفت و به كس ديگر واگذار نمي كرد. روزهاي بسيار گرم كه معمولاً مردم، نيمروز در خانه هاي خود استراحت مي كردند او در بيرون دارالاماره در سايه ديوار مي نشست كه اگر احيانا كسي شكايتي داشته باشد بدون واسطه و مانع شكايت خود را تسليم كند. گاهي در كوچه ها و خيابانها راه مي افتاد، تجسس مي كرد و اوضاع عمومي را از نزديك تحت نظر مي گرفت.

يكي از روزهاي بسيار گرم، خسته و عرق كرده به مقر حكومت مراجعت كرد، زني را جلو در ايستاده ديد، همين كه چشم زن به علي افتاد جلو آمد و گفت شكايتي دارم: 

شوهرم به من ظلم كرده، مرا از خانه بيرون نموده، به علاوه مرا تهديد به كتك كرده و اگر به خانه بروم مرا كتك خواهد زد. اكنون به دادخواهي نزد تو آمده ام.

(بنده خدا! الا ن هوا خيلي گرم است. صبر كن عصر هوا قدري بهتر بشود. خودم به خواست خدا با تو خواهم آمد و ترتيبي به كار تو خواهم داد).

اگر توقف من در بيرون خانه طول بكشد، بيم آن است كه خشم او افزون گردد و بيشتر مرا اذيت كند.

علي لحظه اي سر را پايين انداخت، سپس سر را بلند كرد در حالي كه با خود زمزمه مي كرد و مي گفت: (نه به خدا قسم! نبايد رسيدگي به دادخواهي مظلوم را تأخير انداخت، حق مظلوم را حتما بايد از ظالم گرفت و رعب ظالم را بايد از دل مظلوم بيرون كرد تا به كمال شهامت و ترس و بيم در مقابل ظالم بايستد و حق خود را مطالبه كند)(165).

(بگو ببينم خانه شما كجاست؟)

فلان جاست.

(برويم).

علي به اتفاق آن زن به در خانه شان رفت، پشت در ايستاد و به آواز بلند فرياد كرد: (اهل خانه! سَلامٌ عَلَيْكُمْ).

جواني بيرون آمد كه شوهر همين زن بود. جوان علي را نشناخت، ديد پيرمردي كه در حدود شصت سال دارد، به اتفاق زنش آمده است. فهميد كه زنش اين مرد را براي حمايت و شفاعت با خود آورده است، اما حرفي نزد. علي عليه السلام فرمود: (اين بانو كه زن تو است از تو شكايت دارد، مي گويد: تو به او ظلم و او را از خانه بيرون كرده اي. به علاوه تهديد به كتك نموده اي من آمده ام به تو بگويم از خدا بترس و با زن خود نيكي و مهرباني كن).

به تو چه مربوط كه من با زنم خوب رفتار كرده ام يا بد! بلي من او را تهديد به كتك كرده ام، اما حالا كه رفته تو را آورده و تو از جانب او حرف مي زني او را زنده زنده آتش خواهم زد.

علي از گستاخي جوان برآشفت، دست به قبضه شمشير برد و از غلاف بيرون كشيد، آنگاه گفت: (من تو را اندرز مي دهم و امر به معروف و نهي از منكر مي كنم، تو اين طور جواب مرا مي دهي، صريحا مي گويي من اين زن را خواهم سوزاند، خيال كرده اي دنيا اين قدر بي حساب است).

فرياد علي كه بلند شد مردم عابر از گوشه و كنار جمع شدند، هر كس كه مي آمد در مقابل علي تعظيمي مي كرد و مي گفت: (اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا امير المؤمنين!)

جوان مغرور، تازه متوجه شد با چه كسي روبرو است، خود را باخت و به التماس افتاد. يا امير المؤمنين مرا ببخش، به خطاي خود اعتراف مي كنم. از اين ساعت قول مي دهم مطيع و فرمانبردار زنم باشم، هرچه فرمان دهد اطاعت كنم.

علي رو كرد به آن زن و فرمود: (اكنون برو به خانه خود، اما تو هم مواظب باش كه طوري رفتار نكني كه او را به اين چنين اعمالي وادار كني!).

?بحارالانوار،ج9(چاپ تبریزی)،ص598

​امشب، شب اول ذی الحجه است

امام صادق میفرماید:پدرم به من فرمود:پسرم!دردهه نخست ازماه ذى الحجّه،هرشب میان نمازمغرب وعشااین 2رکعت نماز را ترک مکن.